Η διακοπή του καπνίσματος, η καλύτερη θεραπεία για την ΧΑΠ.

Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Σύμφωνα με έρευνα του CDC, το 2015, το 68% των ενήλικων καπνιστών δήλωσε ότι θέλει να διακόψει την συνήθεια αυτή, ενώ το 55,4% των ενηλίκων καπνιστών κατέβαλε προσπάθειες για να το επιτύχει.4 Μπορεί να θεωρείται δύσκολο εγχείρημα, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Βέβαια δεν είναι λίγες εκείνες οι περιπτώσεις όπου γίνονται απλώς αρκετές απόπειρες διακοπής του, καθώς όσοι το σταματούν αρχίζουν και πάλι λόγω συμπτωμάτων του συνδρόμου στέρησης που προκαλεί η έλλειψη νικοτίνης. Οι καπνιστές είναι κυρίως εθισμένοι στη νικοτίνη, που μέσω μίας διεργασίας στον εγκέφαλο παράγεται ντοπαμίνη που επιφέρει συναισθήματα ευφορίας στους καπνιστές. Όμως, η "ανοχή" στη νικοτίνη (με το συνεχές κάπνισμα) απαιτεί μεγαλύτερη δόση νικοτίνης προκειμένου να υπάρξει το ίδιο αίσθημα ευφορίας.5 Ταυτόχρονα, τα συμπτώματα στέρησης της νικοτίνης όταν ο καπνιστής δεν καπνίσει ένα διάστημα, μπορεί να περιλαμβάνουν:Ευερεθιστότητα,απογοήτευση,θυμό,διαταραχή ύπνου, αϋπνία, αύξηση όρεξης, αύξηση σωματικού βάρους, δυσφορία ή κατάθλιψη, δυσκολία συγκέντρωσης, νευρικότητα, ανυπομονησία, άγχος. Έτσι δημιουργείται ο φαύλος κύκλος του καπνίσματος.